Wojny napoleońskie: bitwa pod Wagram

Konflikt:

Bitwa pod Wagram była decydującą bitwą wojny piątej koalicji (1809) podczas wojen napoleońskich (1803-1815).

Data:

Stoczona na wschód od Wiednia, w pobliżu miejscowości Wagram, bitwa miała miejsce w dniach 5-6 lipca 1809 roku.

Commanders & Armies:

Francuski

• Napoleon I
• 180.000 ludzi

Austriacy

• Arcyksiążę Karol
• 155.000 ludzi

Podsumowanie bitwy:

Po porażce pod Aspern-Essling (21-22 maja) w wyniku próby sforsowania Dunaju, Napoleon wzmocnił swoją armię i zbudował dużą bazę zaopatrzeniową na wysepce Lobau. Na początku lipca czuł się już gotowy do podjęcia kolejnej próby. Wyruszając z około 190 000 ludzi, Francuzi przekroczyli rzekę i przeszli na równinę znaną jako Marchfeld. Po przeciwnej stronie pola arcyksiążę Karol i jego 140 000 ludzi zajęło pozycje wzdłuż wzgórz Russbach.

Rozmieszczając się w pobliżu Aspern i Essling, Francuzi wyparli austriackie posterunki i zajęli wioski. Późnym popołudniem Francuzi byli w pełni uformowani, po tym jak napotkali pewne opóźnienia w przekraczaniu mostów. Mając nadzieję na zakończenie bitwy w ciągu jednego dnia, Napoleon zarządził atak, który jednak nie przyniósł znaczących rezultatów. O świcie Austriacy rozpoczęli atak dywersyjny na prawą flankę francuską, podczas gdy na lewą przypuścili główne natarcie. Spychając Francuzów do tyłu, Austriacy odnosili sukcesy, aż Napoleon sformował wielką baterię 112 dział, która wraz z posiłkami zatrzymała atak.

Po prawej stronie Francuzi odwrócili losy bitwy i posuwali się naprzód. W połączeniu z potężnym atakiem na austriackie centrum, który podzielił armię Karola na dwie części, Francuzi zwyciężyli. Pięć dni po bitwie arcyksiążę Karol poprosił o pokój. W walkach Francuzi ponieśli oszałamiające 34 000 ofiar, podczas gdy Austriacy 40 000.